“กองทุนฯ ทำให้ผมได้เรียนต่อ ทำให้ผมมีอนาคต

ถ้าผม ไม่ได้รับเงินจากกองทุนเพื่อการศึกษา เรียนรู้ และสร้างอาชีพ

ชีวิตผมคงลำบากมากและไม่ได้เรียนต่อ”

 นายเกเก ศิลป์ชำนาญ

             ผมชื่อเกเก ศิลป์ชำนาญ เป็นชนเผ่ากะเหรี่ยง-ปกาเกอะญอ คำว่า เกเก เป็นภาษากะเหรี่ยง แปลว่า ดีหรืองาม ผมอาศัยอยู่ในหมู่บ้านบนดอย จังหวัดแม่ฮ่องสอน ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่เทคโนโลยีเข้าไม่ถึง รถยนต์ก็ไม่สามารถเดินทางเข้าไปได้ ครอบครัวของผมมาจากประเทศพม่า ส่วนตัวผมเกิดในประเทศไทย แต่บ้านผมไม่ได้อยู่ในแผนที่ประเทศไทย ถึงแม้จะอยู่ในฝั่งไทยก็ตาม ผมมีพี่น้องทั้งหมดหกคน ผมเป็นคนที่ห้า พี่น้องผมไม่ได้เรียนหนังสือ มีแค่ผมกับน้องสองคนที่ได้เรียน ตอนเด็ก ๆ ผมไม่มีบัตรประชาชน และผมก็ไม่ได้เรียนหนังสือ จนถึงอายุ 11 ปี มีเจ้าหน้าที่เข้ามาสำรวจภายในหมู่บ้าน เราได้เอกสาร 1 ใบ สำหรับใช้ในการเดินทางได้ภายในจังหวัดแม่ฮ่องสอนเท่านั้น ทำให้ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสได้ไปที่อื่น รวมถึงในหมู่บ้านก็ไม่มีเทคโนโลยี ไม่ได้รับรู้ข่าวสารเหมือนเด็กในเมือง ตอนนั้นผมได้เจอกับอาจารย์ กศน. ท่านหนึ่ง ซึ่งอาจารย์ท่านก็แนะนำให้ผมไปเรียน แต่พ่อแม่พี่ชายไม่สนับสนุนให้ไปเรียน เพราะว่าตอนนั้นเด็ก ๆ ที่หมู่บ้านผมไม่มีใครเรียนหนังสือเลย แต่สุดท้ายผมก็ตัดสินใจออกไปเรียนหนังสือ ไปอาศัยอยู่กับครู ไปเป็นเด็กหอที่โรงเรียน หลังจากนั้นผมก็เรียนมาเรื่อย ๆ โดยมีครูคอยแนะนำและคอยช่วยเหลือมาตลอด และเนื่องจากที่บ้านผมไม่มีรายได้ที่จะส่งให้ผมเรียน ผมก็เลยต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยและได้รับการช่วยเหลือจากครูมาโดยตลอด

              ตอนที่ผมเรียนอยู่ที่โรงเรียนบ้านโพซอ มีครั้งนึงที่คุณครูให้เขียนเรียงความ แล้วจะได้นั่งเครื่องบินไปเที่ยวกับเพื่อน ตอนนั้นคือผมอยากไปมาก อยากนั่งเครื่องบิน แต่ผมไม่มีบัตร ผมสามารถเขียนเรียงความได้แต่ผมไม่มีบัตร คุณครูก็เลยไม่ให้ผมเขียน และด้วยความที่ผมไม่มีนามสกุล ทำให้ไม่สามารถขอรับทุนใด ๆ ได้เลย  ชีวิตผมดำเนินเรื่อยมาจนถึงตอนที่ผมจะจบ ปวช. 3 ตอนนั้น ผมคิดว่าผมไม่น่าจะเรียนต่อมหาวิทยาลัยไหวแล้ว เพราะว่าการเรียนมหาวิทยาลัยนั้นค่าใช้จ่ายสูงมาก ไม่ว่าจะเป็นค่าเทอม ค่าอุปกรณ์การเรียน ค่าที่พักค่าอาหาร แล้วผมก็ไม่มีนามสกุล ไม่สามารถกู้เงิน กยศ. ได้ ตอนนั้นผมเลยตัดสินใจว่าจะไม่เรียนต่อแล้ว พอคุณครูบอกว่ามีทุนจากกองทุนเพื่อการศึกษา เรียนรู้ และสร้างอาชีพ ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ที่จะสามารถช่วยสนับสนุนทุนการศึกษาให้ผมได้ ผมดีใจมาก ที่จะได้รับทุนจากกองทุนฯ เพราะนั่นหมายถึงผมจะมีโอกาสได้เรียนต่อตามที่ใฝ่ฝันไว้ 

            แรก ๆ ตอนที่ผมได้เข้ามาเรียนที่วิทยาลัยอาชีวศึกษาเชียงใหม่ ผมโดนเพื่อนดูถูกและเรียกผมว่าต่างด้าว เพราะผมไม่มีนามสกุล และชื่อก็ค่อนข้างแปลกกว่าเด็กในเมือง แต่พอเพื่อน ๆ เห็นฝีมือ เห็นความตั้งใจ และเห็นความพยายามของผม เพื่อน ๆ ก็ยอมรับในตัวผม ซึ่งกว่าเพื่อนจะยอมรับได้ ผมก็โดนแซวเยอะพอสมควร ทุกวันนี้ผมมีความสุขและเห็นอนาคตของผมหลังเรียนจบ ผมฝันอยากเป็นศิลปินที่มีสตูดิโอเป็นของตัวเอง และได้ทำงานที่ตัวเองชอบตามที่เรียนมาและสามารถขายผลงานของตัวเองเพื่อเลี้ยงชีพและครอบครัวได้

           สุดท้ายผมอยากจะบอกว่า การได้รับทุนจากกองทุนฯ ทำให้ผมได้เรียนต่อ ทำให้ผมมีอนาคต ถ้าผม ไม่ได้รับเงินจากกองทุนเพื่อการศึกษา เรียนรู้ และสร้างอาชีพ ชีวิตผมคงลำบากมากและไม่ได้เรียนต่อ ผมอยากขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีทุกท่านที่ทำให้เกิดกองทุนฯ นี้ขึ้นมา